İş Bilmez Hastane Müdürleri ve Sağlıkta Yönetim Sorunları

AKP hükümeti her alanda kurumları zarar ve iflasa sürüklerken, ne yazık ki sağlık sektöründe de büyük bir felaket yaşanıyor. Dilek, temenni ve hayalim, ülkemizdeki tüm sorunların güzelce çözüme kavuşmasıdır. Haklıya hakkının verildiği, haksıza haddinin bildirildiği, hukukun üstün olduğu Büyük Türkiye hayalidir. Ana konuma değinmeden önce bir eleştiriyle dokunaklı bir girizgah yapalım. Hiçbir siyasi isim veya hiçbir siyasi parti, Türklük ve Türkiye Cumhuriyeti'nden üstün değildir. O halde bir Türk genci olarak düşmanın belası, vatanın galası olmaya and içeriz. Akıl, insanın kullandığı bir malzemedir. İnsan gönüldür; gönül, oysaki her şey sevgi ve disiplinle sağlanabilir, kırmadan ve yıkmadan düzeltilebilir.

Son yıllarda Türkiye'nin sağlık sistemi büyük bir dönüşüm geçiriyor. Ancak bu dönüşümün yanında, hastane yönetimlerinde yaşanan sıkıntılar da giderek artıyor. Özellikle bazı hastane müdürlerinin yönetimsel yetersizlikleri, hastaların yaşadığı sıkıntıları daha da derinleştiriyor. Peki, bu yöneticiler neyi yanlış yapıyor? İş bilmez hastane müdürlerinin sağlık hizmetlerinde nasıl olumsuz etkiler yarattığını anlamak, çözüm önerileri sunmak adına oldukça önemlidir.

Birçok hastane müdürü, tıp veya sağlık yönetimi alanında yeterli bir bilgiye sahip olmadan göreve getiriliyor. Sağlık sektörü, sadece bürokratik işlerin düzenlendiği bir alan değildir; aynı zamanda yüksek düzeyde uzmanlık gerektiren bir sektördür. Müdürlerin, bu alandaki yönetsel becerilerini ve sektörel bilgilerini artıracak eğitimlerden geçmeleri, hastane yönetiminin verimli olabilmesi için kritik önemdedir. Ancak çoğu zaman müdürler, sadece idari işlere odaklanarak sağlık çalışanları ve hasta hakları konusunda yetersiz kalıyorlar.

Sağlık sektörü, tüm çalışanlarının bir ekip olarak uyum içinde çalışması gereken bir alandır. Fakat yönetici pozisyonlarında bulunan iş bilmez hastane müdürleri, çalışanlarla etkili bir iletişim kurmakta zorlanabiliyor. Birçok hastane müdürü, çalışanların sorunlarına kulak tıkayarak sadece kendi çıkarlarını gözetiyor. Bu da hastanelerde hemşirelerin, doktorların ve diğer sağlık personelinin motivasyonunu düşürüyor; bunun da doğrudan hasta bakımına olumsuz etkisi oluyor. Yönetici, yalnızca organizasyonun değil, çalışanlarının da moral ve motivasyonunu artırmak için stratejiler geliştirmelidir.

Hastanelerde hasta memnuniyeti, sağlık hizmetinin kalitesini belirleyen en önemli unsurlardan biridir. Ancak bazı hastane müdürleri bu konuya gerektiği önemi vermiyor. Bir hastanenin sağlıklı bir şekilde yönetilebilmesi için hastaların ihtiyaçlarının göz önünde bulundurulması gerekmektedir. İş bilmez müdürler, sadece bürokratik işler ve mali konularla ilgilenirken, hastaların doğru ve zamanında hizmet almasını engelliyorlar. Bu da hasta şikayetlerinin artmasına, hasta memnuniyetsizliğine ve sağlık kalitesinin düşmesine yol açıyor.

Birçok hastane müdürü, bütçe yönetiminde oldukça zayıf kalabiliyor. Sağlık harcamaları, özellikle devlet hastanelerinde oldukça yüksek olabiliyor. Ancak bir hastane müdürünün bu kaynakları verimli bir şekilde kullanabilmesi ve gereksiz harcamalardan kaçınabilmesi gerekiyor. Gereksiz ve aşırı harcamalar, hastaneye gelen sağlık hizmetlerinden faydalanamayan hastalar için bir engel oluşturuyor. Kaynakların verimli kullanımı, hastanelerin gelişmesini ve hizmet kalitesinin artırılmasını sağlayacaktır.

Hastane müdürlerinin iş bilmez olmalarının önüne geçilmesi için sağlık yöneticilerine yönelik kapsamlı eğitim programları düzenlenmelidir. Bu eğitimler, yönetim becerilerinin yanı sıra sağlık sektörüyle ilgili güncel gelişmeleri de içermelidir. Performans değerlendirmesi önem arz eder. Hastane müdürlerinin performanslarını değerlendirecek objektif kriterler oluşturulmalıdır. Başarıları yalnızca finansal göstergelere dayanarak ölçülmemeli; hasta memnuniyeti ve çalışan motivasyonu da göz önünde bulundurulmalıdır. İletişim ve katılımcı yönetime ağırlık vermek gerekiyor. Sağlık çalışanlarıyla daha yakın bir ilişki kurulmalı, onların görüşleri alınarak yönetim politikaları oluşturulmalıdır. Bu sayede çalışanlar kendilerini değerli hissedecek ve daha verimli çalışacaklardır.

Sağlık Bakanlığında uygulanan 663 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname neticesinde uygulanmakta olan Sözleşmeli Yöneticilik modeli Sağlık Bakanlığını personele mobbing uygulama ve makamı kaptırmamak için mevcut memurlar arasında lisanüstü eğitim alan personele yönelik iftira,hakaret,disiplin işlemi uygulama,ek binalara sürme yöntemlerine başvurmaktadırlar.Oy devşirme politikaları ile Sağlık Bakanlığını her türlü tarikat,cemaat,siyasi parti emrine işine geldiği her vakitte üvey evlat muamelesi yaparak veren hükümet birçok memurun ve hastanın ızdırap çekmesine ve aydın sağlık personellerinin terfi alamayınca özel sektörde kendisini şans aramak için ek branşlar hukuk,mali müşavirlik,yurt dışı seçeneğine de yöneldiği gözlemlenmektedir.Bu konuda bir diğer elzem hususda 663  Sayılı kanuna tabi sözleşme imzalayan yöneticilerin çok uzun süre görevde kalmaları ve tabandan yetişen personelde umutsuzluğa yol açmasıdır.

Hasta memnuniyeti takibi yapılmalıdır. İddia ediyorum, şu anki genel sağlık sistemi gün geçtikçe felakete doğru sürükleniyor. Hükümetin iş bilmezliği, en önemli gündemimiz olan sağlık sektörünü de zedeliyor. Hastane yönetimi, sürekli olarak hasta memnuniyetini izlemeli ve bu konuda geri bildirim almalıdır. Tavsiyem, biraz önceki yazdığım değerler düzeltilirse dönüşler daha sağlıklı ve güzel olacaktır. Hasta memnuniyetini artıran müdahaleler, genel sağlık hizmetinin kalitesini zaten doğrudan yükseltecektir.

Makaleme son vermeden önce selam diyelim; korkuyu Kerbela'da bırakanlara selam diyelim, Yusuf yüzlü masum sözlülere ve yine selam diyelim, Ali yürekli delikanlılara.